ပန္းကန္ေဆးတာ ရွက္စရာလား

ဒီေန႔ ဗ်ာ အစ္မတစ္ေယာက္နဲ႔ လိုင္းေပၚမွာ စကားေျပာေနတုန္း ေဘးနားခ်ထားတဲ႔ ဖုန္းက အသံျမည္လာလို႔ ဖုန္းနံပါတ္ ႀကည့္လိုက္ေတာ့ သူငယ္တစ္ေယာက္ရဲ႔ ဖုန္းျဖစ္ေနတယ္။ဒါနဲ႔ ဘာလဲ ဟ လို႔ေမးလိုက္ေတာ့ ဟူးး
သူေျပာတာကေတာ့ သူ႔ညီတစ္ေယာက္ ေရာက္လာတာ ဘာမွမတတ္လို႔ စားေသာက္ဆိုင္သြင္းေပးထားတာ

စားေသာက္ဆိုင္မွာ စကားမတတ္ေတာ့ ပန္းကန္ေဆးရတာကို ရွက္လို႔ ဆိုျပီး အလုပ္က ထြက္လာတာ အခု  အလုပ္မရွိလို႔ အလုပ္ရွာေပးပါတဲ႔ေလ( ႀကားလို႔မွ ေကာင္းႀကေသးရဲ႔လား)။ဒါနဲ႔ မင္းညီက ဘာလုပ္တတ္လဲလို႔
ေမးေတာ့ "ဘာမွမလုပ္တတ္ပါဘူးတဲ႔"ျမန္မာျပည္မွာေရာဘာလုပ္ဖူးလဲလို႔ေမးေတာ့့"ေက်ာင္းထားေပးေတာ့ ့ ေက်ာင္းကို ျပီးေအာင္ မေနဘူး။အလုပ္ခိုင္းေတာ့လည္း ဟိုအလုပ္ကဘာျဖစ္တယ္၊ဒီအလုပ္က ဘာျဖစ္တယ္
ဆိုျပီး ဘာကိုမွ လက္ေက်ာတင္းေအာင္ မလုပ္ဘူးတဲ႔ ဗ်ာ" အဲဒါနဲ႔ မေလးကို လႊတ္လိုက္တာ အခုေတာ့ ဒီေကာင့္ကို အလုပ္ရွာေပးပါအံုးတဲ႔။ဒါနဲ႔ပဲ မင္းညီနဲ႔ စကားေျပာခ်င္ဆိုျပီး သူ႔ညီကို ေမးႀကည့္လိုက္ေတာ့ "ငါ့ညီက ဘာလုပ္ခ်င္တာလဲလို႔" ေမးလိုက္ေတာ့ "အကိုရယ္ စဥ္းစားႀကည့္ပါအံုး ကၽြန္ေတာ္က ေနာက္ဆံုးႏွစ္အထိ ေက်ာင္းတက္ခဲ႔တာပါ။ဘြဲ႔မလိုခ်င္လို႔ ေက်ာင္းဆက္မတက္ေတာ့တာ။အခုေတာ့ မေလးရွားကို လာျပီးေတာ့ ပန္းကန္ေဆးရတယ္လို႔။ျမန္မာျပည္ျပန္လို႔မွ ဘာအလုပ္လုပ္တာလဲလို႔ ေမးရင္    ဘယ္လို ျပန္ေျဖမလဲတဲ႔ေလ" ဒါနဲ႔ ကၽြန္ေတာ္က " ငါ့ညီက ဘာေတြမ်ား လုပ္တတ္သလဲ" လို႔ ေမးေတာ့"ဘာ
မွ မလုပ္တတ္ဘူးအကို ဟဲဟဲ " တဲ႔ေလ။ ဒါနဲ႔ ကၽြန္ေတာ္လည္း " ေအးပါကြာ မင္းနဲ႔ သင့္ေတာ္တဲ႔ အလုပ္ေတြ႔
ရင္ ငါေျပာပါ့မယ္"လို႔ ေျပာျပီး ဖုန္းခ်လိုက္တယ္။
          2007 ေလာက္ကထင္တယ္။အေသအခ်ာေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ မမွတ္မိဘူး။ျမန္မာျပည္က ထုတ္တဲ႔ မဂၢဇင္း တစ္ေစာင္မွာ မေလးရွား လာျပီးေတာ့ ပန္းကန္ေဆးတဲ႔ အလုပ္သမားတစ္ေယာက္ရဲ႔ အေႀကာင္းကို  ေရးထားတာ ဖတ္လိုက္ရတယ္။စာေရးဆရာ ေရးထားတာက အဲဒီ အလုပ္သမားဟာ သူမ်ားနိုင္ငံသြားျပီး      ေတာ့ ပန္းကန္ေဆးေနရတယ္။ကိုယ့္အိမ္မွာ ဆိုရင္ ဘာမွလုပ္ဖူးတာ မဟုတ္ဘူး။လၻက္ရည္ဆိုင္ ထိုင္လိုက္ ၊
ေဘာလံုးေလးကန္လိုက္နဲ႔ လူ႔ေဘာ္ေက်ာ့ ေနေနတာ မေလးရွားေရာက္မွ ပန္းကန္ေဆးရတယ္ဆိုျပီးေရး      ထားတာပါ။ဒါကို သူ႔အေမက လကုန္လို႔ သူ႔သားပိုက္ဆံ ဘယ္ေလာက္ပို႔လိုက္တယ္ဆိုျပီးေတာ့ ရက္ကြက္   
ထဲမွာ လိုက္ႀကြားေနတယ္။သူ႔သားက ပန္းကန္ေဆးျပီး ပို႔လိုက္တာကို ဘာမွ အထင္ႀကီးစရာ မရွိဘူးဆိုျပီး    ေရးထားတာပါ။ကၽြန္ေတာ္ အဲဒီစာေရးဆရာဆီကို စာျပန္ေရးခဲ႔ဖူးတယ္။အယ္ဒီတာဆီကိုေရာေပါ့။
         ကၽြန္ေတာ္ေရးထားတာကို အတိုခ်ဳပ္ေျပာရရင္ 
ဆရာက ပန္းကန္ေဆးတာကို ရွက္စရာအလုပ္၊အထင္ႀကီးစရာ မဟုတ္ဘူးဆိုေတာ့ အလုပ္မလုပ္ပဲနဲ႔ လၻက္  ရည္ဆိုင္ထိုင္တာကေရာ အထင္ႀကီးစရာလား၊ဂုဏ္ယူစရာလား။  ပန္းကန္ေဆးျပီးေတာ့ မိဘကို လုပ္ေကၽြး  
တာက ရွက္စရာလား၊အထင္ေသးစရာလား။ပညာေတြ အမ်ားႀကီးတတ္ျပီးေတာ့ ပိုက္ဆံေတြလည္း အမ်ား    ႀကီးခ်မ္းသာျပီး မိဘကို ျပစ္ထားတာကေရာ အထင္ႀကီးေလးစားစရာလား၊ ဂုဏ္ယူအားက်စရာလား။ဆရာ    က မေလးရွားမွာ ပန္းကန္ေဆးတာကိုပဲ ေတြ႔ဖူးတာလား။ဂ်ပန္မွာ ပန္းကန္ေဆးတာေရာ မႀကားဖူးဘူးလား။
ဆရာက ေျပာမွာေပါ့ ဂ်ပန္မွာ ပန္းကန္ေဆးတာက ပိုရလို႔ ေျပာစရာမလိုဘူးဆိုရင္ ပိုရတာက အဓိက မက်  ပါဘူး။ရလာတဲ႔ ေငြကို ဘယ္လို အသံုးခ်တာလဲက ပိုအဓိက က်တာပါ။ဂ်ပန္ဆိုတာ လူတိုင္းသြားခ်င္တဲ႔ေနရာ
ပါ။ပိုက္ဆံရွိတိုင္းလည္း သြားဖို႔ မလြယ္ပါဘူး။မေလးရွားကေတာ့ အေတာ္အသင့္တတ္နိုင္ရင္ လာလို႔ျဖစ္တဲ႔   ေနရာပါ။ဒါေႀကာင့္လဲ ျမန္မာေတြ အမ်ားဆံုးလာအလုပ္လုပ္တဲ႔ တိုင္းျပည္ျဖစ္ေနတာေပါ့။ျမန္မာျပည္မွာ လိမၼာ ျပီးေတာ့ မေလးရွားေရာက္မွ ဆိုးတဲ႔သူေတြလည္း တပံုႀကီးပါ။ျမန္မာျပည္မွာ ဆိုးေပေနတဲ႔သူေတြ 
မေလးရွားေရာက္မွ လိမၼာလာတဲ႔သူေတြလည္း ထုနဲ႔ေဒးပါ။ဒီေတာ့ ဆရာ့အေနနဲ႔ ေနာက္တခါစာေရးမယ္ဆို  
ရင္ ေလာကကို အမွန္အတိုင္းျမင္တတ္ေအာင္ ေရးပါလို႔ ကၽြန္ေတာ္ဆုေတာင္းလိုက္တယ္။    ။
    ကၽြန္ေတာ္ အဲလိုစာမ်ိဳးေရးျပီးေတာ့ စာေရးဆရာေရာ အယ္ဒီတာဆီကိုေရာ ပို႔ေပးဖူးတယ္။ျပန္စာေတာ့ မလာဘူး။ေနာက္ပိုင္းအဲဒီ စာေရးဆရာ ေရးတာမေတြ႔ေတာ့ဘူး။စာေရးတယ္ဆိုတာ ဝမ္းစာအတြက္ပဲေရး   ေရး၊ဝါသနာပါလို႔ပဲ ေရးေရး ကိုယ္ေရးလိုက္တဲ႔စာေႀကာင့္ စာဖတ္သူမွာ အယူလြဲမွားသြားရင္ မေကာင္းဘူး။
ကၽြန္ေတာ္လည္း တတ္သိနားလည္လို႔ေတာ့ မဟုတ္ဘူး။ ကၽြန္ေတာ္သိသေလာက္ေလးကို အႀကံေပးတာပါ။

     ကၽြန္ေတာ္တို႔ ျမန္မာလူမ်ိဳးေတြ အေတြးအေခၚ
ေတြ၊ အႀကံ အစည္ေတြ ျပဳျပင္ ေျပာင္းလဲဖို႔ အရမ္း
ကို လိုပါေသးတယ္။ျပဳျပင္ ေျပာင္းလဲ ဖို႔ သင့္ေတာ္ေန
ပါျပီ။ 

Posted in: အေတြးအျမင္