ယံုလို႔ေတာ့ မပံုလိုက္နဲ႔ေနာ္

တခါတုန္းကေပါ့ဗ်ာ သူငယ္ခ်င္းႏွစ္ေယာက္ ေတာထဲကို ထင္းသြားခုတ္ႀကတယ္ ထင္းခုတ္လို႔အျပန္မွာ ေညာင္ပင္ႀကီး
တပင္ေအာက္ကိုေရာက္ေတာ႔ ခဏနားရင္းနဲ႔ ပါလာတဲ႔ ထမင္းထုပ္ကိုစားႀကတာေပါ့ ဒီအခ်ိန္မွာ ပထမသူငယ္ခ်င္းက ထမင္းမစားခင္
ထမင္းကိုေညာင္ပင္ေစာင့္နတ္ကို အရင္ပင့္ေက်ြးပါတယ္ ပသတယ္ေပါ့ဗ်ာ ဒုတိယသူငယ္ခ်င္းကေတာ့ ဒီအတိုင္းစားလိုက္တယ္
ထမင္းစားျပီးေတာ႔ တေရးတေမာ အိပ္ႀကတာေပါ့ မအိပ္ခင္မွာ ေညာင္ပင္ေစာင့္နတ္ကို ပသတဲ႔ ပထမသူငယ္ခ်င္းက ေညာင္ပင္
ေစာင့္နတ္ကို တိုင္တည ္လိုက္ပါတယ္ သူအိပ္ေနတဲ႔အခါမွာ သူ႔ကိုေစာင္႔ေရွာက္ပါလို႔ တိုင္     တည္လိုက္ပါတယ္ ေတာထဲဆိုေတာ႔ သူလည္း
ေႀကာက္တာေပါ့ ဒုတိယသူငယ္ခ်င္းကေတာ႔ ဒီအတိုင္းအိပ္လိုက္တယ္ သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ အိပ္ေပ်ာ္သြားတဲ႔အခါမွာ
က်ားႀကီးတေကာင္က သူတို႔အနားကိုေရာက္လာပါတယ္ ဒါနဲ႔က်ားႀကီးက ဒုတိယသူငယ္ခ်င္းကိုစားမလို႔ ျပင္လိုက္တယ္
ဒီအခ်ိန္မွာ ေညာင္ပင္ေစာင့္နတ္က က်ားႀကီးကိုတားလိုက္ပါတယ္ က်ားႀကီးသူ႔ကိုမစားနဲ႔ သူကငါ႔ကိုဘာမွ မေျပာထားဘူးစားခ်င္ရင္
ပထမသူငယ္ခ်င္းကို စားလို႔ေျပာလိုက္တယ္ သူကငါ႔ကိုအပ္ထားတာ သူ႔ကိုငါပိုင္တယ္ ဒါနဲ႔က်ားလည္း ပထမသူငယ္ခ်င္းကို စားျပီး
ေတာထဲကိုျပန္သြားေရာ အားကိုးတႀကီးနဲ႔ ယံုလို႔အပ္ထားတဲ႔ သူသာအစားခံလိုက္ရတယ္

ဒီမွာက်ေနာ္ ေျပာခ်င္တာက ယံုတိုင္းလည္းေကာင္းတာ မဟုတ္ဘူးဆိုတာကိုပါ

ဒီအေႀကာင္းအရာေလးက က်ေနာ္႔ဘဝနဲ႔ အမ်ားႀကီးကိုတိုက္ဆိုင္ပါတယ္ သူငယ္ခ်င္းတို႔ကိုလည္း က်ေနာ္လိုမျဖစ္ေအာင္
သတိေပးခ်င္တာေလးပါ
ဘုရားေဟာ စကားေလးတခြန္းရွိပါတယ္

( အတၱာဟိ အတၱာေနာ နာေထာ) ဆိုတာေလးပါ...